Haiku’s van Pien
Op een dag raakte Pien in gesprek met haar Inwendig Konijn. En ontdekte dat die dichteres was! En sindsdien maakt ze gedichten aan de lopende band, of anders aan de stilstaande band als die dus even niet loopt. En heeft ze zich ontpopt tot Meesteres van de Konijnen Haiku! Hieronder een bloemlezing van haar werk (zeg, ik wist niet dat bloemen konden lezen?).
Ik wist dus weer niet wat een haiku was – en omdat GK het uitsprak als haai-koe dacht ik eerst dat Leentje correspondeerde met de vriendin van een stierhaai of zo .. maar inmiddels heb ik het dus gegoegeld en ontdekt dat het een Japans Gedicht is!
Toen ben ik dus door de inspiratie gegrepen (een aardige verandering, meestal is het GK die mij grijpt ..) en heb mijn eigen koe uitgevonden! Ik noem het zelf een dinku, omdat het gebaseerd is op de bewegingen die je bij een dinky maakt, maar omdat anderen dat een binky noemen mag je ook over een binku spreken denk ik. Het gaat zo: in de eerste regel ga je er snel vandoor; dan in de tweede regel ga je opeens in een andere richting, en in de laatste regel maak je een totaal onverwachte beweging die iedereen in verbijstering achterlaat .. maar die voor jezelf heel logisch is.
Prut in een bakje
Kobus eet harde brokjes
altijd maar regen
Het is toch moeilijker dan het lijkt ..
vooral de tweede regel
ben ik niet echt tevreden over,
die gaat niet hard genoeg de bocht om?
Nou ja, als het geen echte dinku is,
is het in elk geval een pien-ku.
Eigenlijk zou ik een poosje
onder de tuinbank moeten gaan zitten
om inspiratie op te doen,
maar ja, die regen dus ..
sneeuwklokjes zijn er
maar Grootkonijn ziet ze niet
hij drukt op een knopje
Grootkonijn speelt vals
ik hou geen haar meer over
o, was ik maar een merel
daar is Grootkonijn ..
hij heeft een spuit in zijn hand!
hij schrikt als ik bijt
daar is Grootkonijn
nu achter de bank schuilen
kijk eens, vijf poepjes
prut in een bakje
Kobus eet harde brokjes
altijd maar regen
ik zag een konijn
en vroeg me af wie het was
maar het bleek mezelf
er is er maar een
en volgens mij ben ik dat
of vergis ik me?
wat is het rustig
hier onder de driezitsbank
met Kobus er bij
Meneer Meneer Vos
mopperende knuffelkont
blijft een tijdje vijf
(op de vijfde verjaardag van Meneer Vos)
deze succulent
(dat is een plant in een pot)
oogt best smakelijk
het wordt weer donker
en het is nog geen avond!
komt er onweer aan?
samen in de tuin
Joep en de aardbeienplant
nu alleen nog Joep
donker en regen
dromend van wilgetakjes
eens wordt het lente
overal knoppen
Grootkonijn ziet weer eens niets ..
maak die bril eens schoon!
een naam is een naam
maar sommige zijn mooier
Krummel klinkt wel leuk!
lawaai in de lucht
daar vliegt alweer een boom langs!
de witlof is op
het waait zelfs in huis
wolken als olifanten
eten gaat van au
ooit gehoord van een
dichteres zonder tanden?
nou, ik dus ook niet
(protest-haiku, op het vernemen van plannen haar voortanden te trekken)
het moet voorjaar zijn
Grootkonijn rent vloekend rond
en slaat op zijn duim
geen reden tot zorg
de voorzitter valt niet om
bij normaal gebruik
(gedicht speciaal gecomponeerd voor Kobus toen hij de omval-ziekte had)
nog maar een maandje
dan is het jaar al weer op!
– en begint het weer
al waaien we weg
de droom van een voorjaarsdans
blijft overeind staan
het waait nu zelfs in huis
grijze wolken als olifanten
maar eten gaat van au